Specialist prehistorisch aardewerk Simone Bloo is net klaar met het bestuderen van 6000 jaar oud aardewerk uit het neolithicum en geniet nu van een welverdiende vakantie. Het aardewerk is afkomstig van een bijzonder project in Nieuwegein, waar ook een babyskelet van 6000 jaar oud in de armen van de moeder is teruggevonden. Dat maakt indruk en het is dan ook niet vreemd dat ze het werk nog niet helemaal heeft loslaten. In Musée Histoire de Paris Carnavalet ziet zij dan ook meteen overeenkomsten met daar tentoongesteld aardewerk van tijdgenoten van de moeder en het kind.
De tentoonstelling
In de kelder van het museum zijn meerdere zalen gevuld met prachtig vondstmateriaal. De potjes hebben dezelfde bolle bodems en buikvormige vorm als de exemplaren die in Nieuwegein zijn gevonden. Het blijft fascinerend dat mensen die in het neolithicum op grote afstanden van elkaar leefden deze gebruiksvoorwerpen toch op dezelfde manier maakten. De mensen die het aardewerk gebruikten waren jagers-verzamelaars. In Nederland hebben we het over de Swifterbantcultuur, in Frankrijk spreken ze van de Chassey-cultuur. De mensen die tot deze culturen behoorden, maakten gebruik van tijdelijke kampementen en leefden voornamelijk van wat ze in de natuur vonden. Het serviesgoed bestond uit een kleine set van twee of drie potten waarin ze een soort pap kookten van bladeren en vis.
Kinderen hebben in het museum hun eigen visie op de voorwerpen gegeven. Voor hen ziet zo’n mooie pot er uit als een paddenstoelenlamp, toch mooi bedacht. Onze specialist heeft natuurlijk vooral aandacht voor het prehistorisch aardewerk maar voor de liefhebber zijn er ook vondsten uit de Romeinse tijd te bezichtigen.
