Bij geologisch onderzoek naar de Peelrandbreuk door de Geologische Dienst Nederland TNO en de Vrije Universiteit Amsterdam heeft BAAC bv een archeologische begeleiding uitgevoerd. De Peelrandbreuk is een breuklijn die het tektonisch opheffingsgebied van het Peelblok van de lager gelegen Roerdalslenk scheidt. De Peelrandbreuk volgt grofweg de lijn Roermond – Meijel – Liessel – Deurne – Bakel – Gemert – Uden – Heesch. Langs de breuklijn vindt nog steeds beweging plaats. Een gevolg daarvan was bijvoorbeeld de aardbeving bij Roermond in april 1992.
Het geologisch onderzoek vond plaats in het kader van het project “Breuken Beleven” en stond onder leiding van Marcel Bakker (TNO) en prof. Ronald van Balen (VU). Door de projectgroep “Breuken Beleven” werd gezocht naar mogelijkheden om het breukenlandschap van Noord- Brabant als een unieke kernkwaliteit onder de aandacht te brengen. Ook wetenschappelijk onderzoek en educatie maakten hier deel van uit. Tijdens het geologisch onderzoek dat plaatsvond op het terrein van de Zorgboog in Bakel (gemeente Gemert-Bakel) is de breuk daadwerkelijk in de drie meter diepe sleuf bloot gelegd. Het was pas de tweede keer dat in Nederland een dergelijk onderzoek aan de Peelrandbreuk is uitgevoerd.
Voor het terrein waar het geologisch onderzoek plaatsvond, bestond een hoge archeologische verwachting. Omdat mogelijk aanwezige archeologische resten door de graafwerkzaamheden verstoord zouden worden, is besloten om een archeologische begeleiding uit te voeren van de graafwerkzaamheden in de archeologisch interessante lagen. Hierbij werden overigens geen sporen of vondsten van archeologisch belang gevonden.
De Peelrandbreuk zoals deze zichtbaar was in het profiel van de circa 3 meter diepe sleuf. De breuk is te herkennen aan verticale breukstructuren. De roestvlekken zijn kenmerkend; langs de breuk treedt ijzerhoudend water aan de oppervlakte. Deze natte gebieden langs breuken staan bekend als wijstgronden. Foto: Pieter van der Klugt, TNO.
