In opdracht van Ruimte voor Ruimte Limburg heeft BAAC een opgraving uitgevoerd in plangebied Helden Keup in de gemeente Peel en Maas. Tijdens de opgraving werden op een dekzandkop vele sporen en vondsten uit de tweede helft van de midden-ijzertijd aangetroffen. Uit deze periode werd een afgebakende nederzetting bestaande uit ten minste 4 huizen, 61 spiekers en een klein bijgebouw blootgelegd. Omdat zich nauwelijks verstoringen en sporen uit andere perioden in het onderzoeksgebied bevonden, kon de vindplaats goed onderzocht worden.
De tweeschepige huisplattegronden zijn toe te schrijven aan het type Oss 4A, 4B en 5A. Op basis van typologie, aardewerk en 14C-onderzoek konden alle huisplattegronden in de (tweede helft van de) midden-ijzertijd gedateerd worden. Vanwege overlapping van huisplattegronden kon vastgesteld worden dat sprake is van een fasering van de nederzetting. Het grote aantal spiekers wijst op het herhaaldelijk herbouwen van deze opslagplaatsen. Vermoedelijk ging een spieker maar enkele jaren mee. Buiten de dekzandkop zijn geen sporen aangetroffen. Hierdoor bestaat het vermoeden dat direct ten oosten van de nederzetting zich het akkerareaal uitstrekte, terwijl zich aan de westzijde de lager gelegen, enigszins natte graslanden bevonden waar het vee kon worden geweid.
Het aangetroffen vondstmateriaal maakt duidelijk dat sprake was van een nagenoeg zelfvoorzienende boerennederzetting. Zo zijn kook- en voorraadpotten, een spinklos en weefgewicht, maalsteen en slakken voor metaalbewerking aangetroffen. Het botanisch onderzoek wijst uit dat er voornamelijk voor de ijzertijd gangbare gewassen zijn aangetroffen, men verbouwde en verwerkte in de nederzetting graan en men verzamelde mogelijk eikels voor veevoer.
Aan het einde van de midden-ijzertijd werd de nederzetting verlaten waarna het gebied niet meer bewoond is geweest. Aan het einde van de middeleeuwen, maar in ieder geval in de nieuwe tijd, werd een esdek opgeworpen en werd het gehele plangebied in gebruik genomen als akkergrond.
