Al sinds de jaren 80 van de vorige eeuw is bekend dat op de locatie “Gent-Hogeweg” restanten van twee midden-bronstijd grafheuvels onder het grasland aanwezig zijn. Deze werden destijds door middel van luchtfotografie, waarbij gekeken wordt naar groeiverschillen in de gewassen, opgemerkt. Naast beide grafmonumenten heeft BAAC bij de opgraving een groter deel van het grafveld en tal van jongere sporen aangetroffen.
In het 5,8 ha grote terrein zijn maar liefst elf grafmonumenten aangetroffen die waarschijnlijk uit dezelfde periode stammen, de midden-bronstijd, lopend van 1800 tot 1000 voor Christus. De twee reeds bekende grafmonumenten waren de grootste en daardoor ook geschikt voor luchtfotografische detectie. De andere grafmonumenten hadden minder brede en minder diepe kringgreppels die minder gevolg blijken te hebben aan de groei van bovenliggende gewassen. Niettemin zijn ze indrukwekkend. De twee bekende greppels meten 52 meter en 50 meter in diameter en zijn bovendien meervoudig, wat wil zeggen dat het grafmonument uit meerdere kringgreppels bestaat. Of deze al dan niet gelijktijdig in gebruik zijn geweest, is onmogelijk af te leiden. Het kan zijn dat de kleinste greppels later zijn dichtgegooid voor een grotere grafheuvel op locatie en met dus ook een grotere kringgreppel er omheen. De overige grafcirkels zijn tussen de 7 en 32 meter in diameter. Iets kleiner, maar ook hier zitten meervoudige exemplaren tussen. Vooral één grafmonument springt in het oog. Dit monument is opgebouwd uit maar liefst twee kringgreppels en een palenkrans. Centraal in de kleinste kringgreppel is bovendien het restant van een crematiegraf aangetroffen. Er is amper 111 gram menselijk bot verzameld uit het graf, maar hieruit zijn twee belangrijke gegevens afgeleid. Enerzijds blijkt het botmateriaal afkomstig van een persoon die minimaal 15 jaar oud is geworden. Een nauwere leeftijd, of het geslacht kon niet bepaald worden. Anderzijds is het botmateriaal gedateerd in de periode tussen 1690 en 1520 voor Christus. Opmerkelijk is dat de kleinste kringgreppel, met centraal het graf, niet centraal gelegen is in de buitenste kringgreppel. Deze lijkt iets meer, ongeveer één meter, naar het zuidwesten te zijn aangelegd. Dit doet het vermoeden rijzen dat er meerdere jaren overheen zijn gegaan vooraleer men is begonnen met de aanleg van de buitenste kringgreppel. Mogelijk was de initiële grafheuvel slecht zichtbaar of reeds geërodeerd door de overheersende westenwind en dus ietsje opgeschoven naar het zuidoosten. De palenkrans volgt de buitenste kringgreppel waardoor beide waarschijnlijk wel gelijktijdig zijn aangelegd. Dit proces getuigt op zijn minst van een overlevend besef van het belang van deze locatie door de tijd heen. De mensen vonden het de moeite waard om de geërodeerde grafheuvel opnieuw een plaats te geven. Mogelijk is de grafheuvel hergebruikt maar is het tweede graf niet bewaard gebleven.
Zo’n uitgestrekt grafveld was een opvallend gegeven in die tijd. De locatie werd specifiek gekozen. De grafheuvels werden op deze hogere locatie aangelegd met slechts sporadisch enkele bomen in de onmiddellijke omgeving. Hierdoor bleven de grafheuvels vrij lang goed zichtbaar in het landschap.
